- Kolej do Jeleniej Góry dotarła 20.08.1866 roku wraz z budową
Śląskiej Kolei Górskiej. Biegła ona od Zgorzelca i Węglińca
przez Lubań Śl.,
- Gryfów Śl. , Jelenią Górę i dalej do Wałbrzycha. W kolejnych
latach przedłużono ją do Kłodzka. Była to linia główna dwutorowa
łącząca Drezno i Berlin z linią Wrocław Mezimesti. Wybudowano
wtedy budynek dworca, trzytorową halę parowozowni z sześcioma
stanowiskami, magazyn towarowy i halę wagonową. 09.20.1865 roku
Jelenia Góra uzyskała połączenie z Wałbrzychem i Wrocławiem.
Kolejne lata przyniosły dalszy rozkwit transportu kolejowego.
15. 05.1882 roku uruchomiono odcinek linii Jelenia Góra - Kowary
(docelowo Kamienna Góra) , 01.08. 1891 roku odcinek linii do
Cieplic (docelowo Polubny), 01.10.1906 roku odcinek linii do
Siedlęcina (docelowo Lwówek Śl.). Jelenia Góra stała się stacją
węzłową. Aby sprostać zadaniom stację należało przebudować.
Wybudowano zadaszone perony wyspowe połączone przejściem
podziemnym, rozbudowano budynek dworca wraz z poczekalnią,
dobudowano peron 1c dla linii do Cieplic oraz 1a i 1b dla linii
do kowar a następnie do Karpacza, wybudowano 8-mio stanowiskową
wachlarzową halę parowozowni wraz z obrotnicą, prawdopodobnie
drugą wieżę wodną, oraz rozbudowano układ torowy stacji. Jelenia
Góra miała status stacji 1 klasy. Podlegały jej parowozownie
pomocnicze w Lubawce, Marciszowie, Lwówku Śl. oraz Piechowicach.
Stacjonowały w nich parowozy pruskie T9, T14, T15, T16. Podczas
elektryfikacji Śląskiej Kolei Górskiej w latach 1917-1921 w
Jeleniej Górze wybudowano dużą hale do obsługi elektrowozów.
Miała ona około 20 stanowisk i suwnicę dla przesuwania
lokomotyw. Po uruchomieniu linii do Lwówka Śl. odprawę pociągów
do Szklarskiej Góry przesunięto na peron 4 a z peronu 1c
odprawiano pociągi do Lwówka Śl. Po zelektryfikowaniu
okolicznych linii do Jeleniej Góry zaczęły przybywać elektrowozy
E17, E18, E21 - od obsługi pociągów pośpiesznych, E44, E50 - od
pociągów osobowych, E 91, E95 - do pociągów towarowych i ET89
pasażerska jednostka elektryczna. Docierały tu także z Lubania,
Wałbrzycha czy Wrocławia inne jednostki (ET18, ET51, ET87,
ET88). Po 1930 roku stację znowu rozbudowano. Powiększono
magazyn towarowy oraz przedłużono tory towarowe za obecny
wiadukt w stronę Wałbrzycha.
Pod koniec wojny w 1945 roku większość jednostek i lokomotyw
odeszła za zachód z pociągami ewakuującymi miejscową ludność. To
co zostało z taboru wraz z trakcją elektryczną, drugim torem na
liniach dwutorowych i stacjami zasilania Rosjanie wywieźli na
mocy porozumienia między rządami jako zdobycz wojenną. Ocalała
tylko linia do Szklarskiej Poręby ponieważ zerwany był most na
Bobrze. Niestety i na niej trakcja została zdjęta i wykorzystana
do odbudowy Warszawskiego Węzła.
Pierwsi polscy pracownicy kolei do Jeleniej Góry dotarli pod
koniec 1945 roku i wraz z pozostałymi niemieckimi pracownikami
zaczęli organizować pracę stacji. Uruchomiono kilka po
niemieckich parowozów. Ponieważ na Bobrze zerwany był wiadukt,
pod Marciszowem wysadzony tunel, pod Pilchowicami zerwany most -
pociągi mogły jeździć tylko do Kowar oraz z JG Zach. do
Szklarskiej Poręby. Linię JG Zach. - Szklarska obsługiwała
parowozownia w Piechowicach. Na początku 1946 roku do Jeleniej
Góry zaczęto ściągać parowozy i powoli uruchamiać kolejne linie.
Poszczególne kierunki uruchamiano:
Jelenia Góra Zach. - Lubań Śl. - 14.11.1945
Jelenia Góra Zach. - Szklarska Por. - 14.11.1945
Jelenia Góra - Kowary - 01.07.1945
Jelenia Góra - Wałbrzych -0 21.09.1946
Jelenia Góra - Lwówek Śl. - 10.11.1946
Naprawa wiaduktu na Bobrze w Jeleniej Górze - 30.09.1953
Lokomotywowni głównej w JG podlegały lokomotywownie pomocnicze w
Piechowicach i Marciszowie. W 1952 roku na stanie miała 57
parowozów TKt2,Tr6,Ot1 i Pt47 z czego przeciętnie czynnych było
27 a 12 w rezerwie. W kolejnych latach zastępowały je lokomotywy
spalinowe ST43. SU46, SP45, SM 42 i SP42 oraz wagony motorowe
SN61. Po ponownej elektryfikacji linii do Wałbrzycha (1966 r.),
Lubania (1986r.) oraz do Szklarskiej Poręby (1987 r.) parowozy
stopniowo były wypierane przez lokomotywy elektryczne EU07, EM10
oraz jednostki EN57 i EN71.
W byłej wagonowni w 1946 roku powstał także posterunek naprawy
wagonów. W 1952 roku miał on na stanie następującą ilość
wagonów: Bi-1, BC-1, BCry-1, BCi-4, Bcr-1,Chix-3, Chix/F-2,
Ciy-3, Cy-1, Cr-4, Ci-10, C-3, F-3, Fy-3, Fg-1, Fgx-1, Gmy-2,
Gm-4, H-1 szt.
Po 14.07.1995 roku kiedy to lokomotywownia utraciła
samodzielność oraz zaczęły się ograniczenia przewozów, ilości
pociągów oraz ciągłych reorganizacji ilość taboru, pociągów jak
i pracowników kolei w Jeleniej Górze ciągle się kurczy. Obecnie
oprócz kilku wagonowych pociągów dalekobieżnych z lokomotywami
EP07 i czeskimi seria163 linię w kierunku Wałbrzycha i
Szklarskiej Poręby obsługują jednostki EN57, EN71 i 31WE, a
linię przez Lubań, oraz do Lwówka i Trutnova szynobusy SA 109,
SA132 i SA134 . Ze Szklarskiej Poręby do Korenova jeżdżą czeskie
szynobusy. Ruch towarowy zabezpieczają ET22, SM42 oraz
Wałbrzyskie ST43, ET41 i Węglinieckie SU46. Od 01.01.2015 roku
zamknięto całkowicie lokomotywownię. Do końca października 2015
roku wszystkie loki zepsute i złomy które stały przy szopie
zostały wywiezione.
|