W 1913 r. z inicjatywy miejscowych przemysłowców zawiązano spółkę do budowy i eksploatacji normalnotorowej kolejki  Węgliniec — Czerwona Woda. Prace projektowe nad linią prowadzono już od   1911 roku. Jej udziałowcami były: państwo, gmina Czerwona Woda, firma Eisenbahn– u. Tiefbaugesellschaft Otto Conrad z Berlina (która ostatecznie kolejkę wybudowała i początkowo prowadziła jej eksploatację), Cegielnia Parowa oraz Kopalnia Gliny Hammerheinera z Czerwonej Wody, Siegerdorfer Werke vorm. Fr. Hoffman AG i 31 mieszkańców Czerwonej Wody. Koncesję uzyskano 2.06.1913 roku, a uroczyste otwarcie linii nastąpiło  22 października. Kolejka posiadała 2 parowozy, 2 wagony osobowe, 1 pocztowo-bagażowy i 4 towarowe. Zatrudniała od 8 do 11 osób. W 1914 r. w ciągu doby kursowało  6 par pociągów osobowych i towarowo-osobowych. Później pod koniec lat 30-tych ich liczba spadła do z 2 par. Na trasie linii usytuowano 1 stacja (Czerwona Woda), 1 przystanek (Czerwona Woda Płn.), 1 ładownia (Zgorzelec Nadleśnictwo). Linia służyła do transporty drewna, urobku gliny, wyrobów z cegielni i pozostałych zakładów.

Linia do roku 1971 miała nr. 179 później w latach 1971 - 80 miała nr.306.
Do maja 1945 roku linia znajdowała się w tabeli 157k,  a po przejęciu przez PKP  w tabeli 258 do SRJ.

Daty otwarcia linii lub odcinków: 22.10.1913

Zmiana ilości torów: Jeden

Elektryfikacja: Brak

Ruch osobowy: Do 1.10.1966 r.

Ruch towarowy: Do 1.10.1966 r.

Zamknięcie lub likwidacja: Linia rozebrana w 15.05.1974 roku.

Nazwy

Data

Gale

ria

Elementy czynne, zamknięte, zlikwidowane.   

St. - stacja, Sth - St. handlowa, StT. - St. Techniczna (towarowa), Po - przystanek, Poł - przystanek z ładownią, Ł - ładownia, m - mijanka,

Podg - post. odgał., Pe - post. odst., Pb - post. boczn.

 

*1  Była tam bocznica załadunku drzewa.

*2  Od przystanku odchodziła bocznica do kopalni gliny

*3  Linia szła dalej i kończyła się bocznicą w cegielni.

 

Więcej o historii linii można przeczytać   tutaj:

Jerczyński Michał, Fedorowicz Sławomir, Węgliniec — Czerwona Woda, [w:] Świat kolei 4/2001, str. 32–33.

Węgliniec   (Kohlfurt, Kaławsk)

Stacja 1 klasy wybudowana 01.09.1846 roku usytuowana na 61,501 km linii Miłkowice - Jasień , 21,059 km linii Lubań Śl. - Węgliniec oraz jako stacja początkowa linii Węgliniec - Horka, Węgliniec - Zgorzelec i Węgliniec - Czerwona Woda położona na wysokości 183 m npm.

Jest tam budynek dworca położony między peronami, magazyn, 6 nastawni ( obecnie jest 1 centralna), 6 peronów (było 8), lokomotywownia, wieża wodna, hala przeładunkowa, rampa boczno-czołowa, i place ładunkowe oraz magazyn celny. Przez pewien czas był tam także magazyn owoców cytrusowych. Układ torowy to: południowa grupa torów towarowych, a za nią grupa torów ładunkowych wraz z placami ładunkowymi, północna grupa torów towarowych, a za nią grupa torów rozrządowych, grupa torów odstawczych składów osobowych, grupa trakcyjna przy lokomotywowni, tory przy peronach. Stacja obsługiwała bocznicę kopalni w Zielonce oraz bocznice składu węgla,  magazynów Propan i składów przy wylocie na Zgorzelec.

 

Zgorzelec Nadleśnictwo  (Forst Görlitz, Zgorzelec Gaj)

Ładownia drewna usytuowana na 1,1 km linii Węgliniec - Czerwona Woda położona na wysokości 193 m npm.

Była tam rampa i tor ładunkowy. Po 1945 roku bocznica otrzymała nr. 506.

 

Czerwona Woda Płn.  (Rothwasser Niederbahnhof)

Przystanek z ładownią usytuowany na 4,931 km linii Węgliniec - Czerwona Woda położona na wysokości 196 m npm.

Był tam peron, wiata, rampa dł. około 30 m i tor ładunkowy. Od przystanku odchodziła bocznica do tartaku oraz wyrobiska gliny.

Po 1945 roku bocznica otrzymała nr. 506. Po 1945 roku zdegradowany do ładowni.

 

Czerwona Woda  (Rothwasser Hauptbahnhof)

Stacja usytuowana na 6,427 km linii Węgliniec - Czerwona Woda położona na wysokości 218 m npm.

Stacja miała budynek dworca z magazynem i nastawnią, wc, małą parowozownię, peron i plac ładunkowy.

Stacja miała około 4 torów. Od stacji odchodziła bocznica do cegielni.  Po 1945 roku zdegradowana do przystanku z ładownią.